วันอังคารที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2557

ความคืบหน้าการก่อสร้างโรงเรียนบ้านแม่อ่างขาง

ฉาบพนังเกือบครบทุกด้านแล้ว

หลังคาเก่าเริ่มรื้อออกเมื่อวันจันทร์แล้ว



ผนัง้านข้างฉาบแล้ว

ผนังบนด้านหน้าและหลังกำลังฉาบ


ผนังด้านในห้องสุดท้ายฉาบแล้วเสร็จเมื่อวันอาทิตย์


บูรพาฯ ๑๐ ทำหน้าที่พ่อครัว ทำอาหารให้เด็กๆและคุณครูร่วมกันรัปทาน

อิ่มอะร่อยกันทั่วหน้า


ด้านหลังอาคารเรียน


โครงหลังคาเหล็กมาพร้อมแล้ว

คนงานกำลังฉาบปูนด้านในห้องสุดท้าย

น้องๆนักเรียนขอถ่ายภาพเป็นที่ระลึก




ขวัญใจของน้องๆนักเรียน


บูรพาฯ ๑๐ คนใจดีน้องๆชอบมาก


น้องนักเรียนบอกว่า ครูขายิ้มหน่อยได้หรือเปล่าค้ะ

นี่แหละยิ้มของบูรพาฯ๐๓ ที่น้องๆเขาอยากได้


แตงกวาของที่นี่


ครูคนนี้ดุจริงๆ





วันจันทร์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2557

วันจันทร์ที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2557

วันเสาร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2557

วันศุกร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2557

บูรพาฯฝ่าสายหมอก บนยอดดอยบ้านแม่อ่างขาง

ฝ่าสายหมอก ออกแจกมุ้ง บนดอยบ้านแม่อ่างขาง อ.อมก๋อย

บางสิ่งด้อยค่าสำหรับเรา แต่มีค่ายิ่งสำหรับเขา

ขอขอบคุณทุกท่านที่ร่วมบริจากและให้โอกาสพวกเขาได้มีชีวิตดีขึ้น  ขอบคุณครับ

สายหมอกยามเช้า บนดอยบ้านแม่อ่างขาง 

ทุกๆเช้าเราจะได้ยินเสียงสัตว์ป่า ส่งเสียงร้องก้องกังวาล


ที่นี่อากาศดีมากๆ เย็นสบาย ไม่รอ้นเงียบสงบ

หมู่บ้านกะเบอะดิน เป็นหนึ่งในหมู่บ้านที่อยู่ในหุบเขากลางดอย
ชาวกะเหรี่ยงจะปลูกข้าวตามดอย

แปลงผัก อาชีพหลักของชาวบ้านที่นี่


หยดน้ำบนใบกระหล่ำในยามเช้า

พืชผักที่นี่ปลูกโดยไม่ต้องรดน้ำ

แม่เฒ่าชาวกะเหรี่ยงเดินตรวจดูต้นข้าว

น้องๆนักเรียนโรงเรียนบ้านแม่อ่างขาง ทำหน้าที่นำทางออกแจกมุ้ง ไปตามหมู่บ้านต่างๆ


ทีมงานเดินฝ่าสายหมอก ลัดเลาะตามไหล่เขา

สามขุนแผน แห่งกลุ่มบูรพาฯ ผู้นำพาความสุข มาคลายทุกข์ให้กับชาวดอย

บูรพาฯ ๒๑  ขออยู่หลังตลอด

มากันเป็นแถว

บูรพาฯ ๒๒ กำลังมอบมุ้งให้กับแม่เฒ่า ที่บ้านหลังน้อยบนดอย

อยู่แบบเหงาๆกับอากาศเย็นๆ

สภาพถนนในช่วงนี้ เปลี่ยนทุกวัน


ลงจากบ้านหลังจากแจกมุ้งเสร็จ

พ่อเฒ่ากำลังเพลินกับการทำงาน


ขอบคุณผู้ใจบุญทุกท่านที่แบ่งปันความสุขมาให้

อยู่ใกล้ๆแต่หมอกหนามาก

น้องยืนรอรับของแจก

แม่เฒ่าชาวดอย ตาบอดสนิททั้งสองข้าง ทั้งยิ้มและหัวเราะอย่างมีความสุข ที่ได้รับของแจก



สิ่งของเล็กน้อยสำหรับเรา แต่มีค่ายิ่งสำหรับเขา

เดินเท้ากันทั่วหมู่บ้าน

ช่วยกันหอบ ช่วยกันแบก เราต้องแจกให้ถึงมือ ถึงบ้านด้วยตัวเราเอง


เส้นทางโค้งลัดเละไปตามไหล่เขา ด้านข้างเป็นเหวลึก มืดไปด้วยหมอก

ถนนในช่วงฤดูนี้



เดินครับ เพื่อให้ได้รับกันทั่วถึง

สาธุ




แม่เฒ่าท่านนี้อาศัยบ้านหลังน้อยนิด อยู่เพียงลำพังบนดอยสูง

บูรพาฯ ๐๓ มอบเงินช่วยเหลือไว้ให้ใช้จ่าย

แม่เฒ่าใจดี กำลังถอดกำไลที่ใส่ติดตัวมาไม่รู้ว่านานเท่าไหร่มอบให้ บูรพาฯ ๐๓ เป็นการขอบคุณ

แม่เฒ่ากำลังให้พร เป็นภาษากะเหรี่ยงให้กับ บูรพาฯ ๐๓ และทีมงาน


ไม่ได้ขายนำมาแจก

บ้านของน้องนักเรียน ที่นำทางและไปช่วยกันแจก

สายฝนโปรยปราย แม่เฒ่าเดินออกมารับของแจกจากพวกเรา


ลูกหมูของชาวบ้าน เขาจะเลี้ยงไว้ที่ไต้ถุนบ้าน

แจกทุกหลังที่เดินไปถึง

ชาวบ้านที่นี่ชอบกล่องพลาสติกที่นำไปแจกมากๆ

อากาศที่นี่เย็นทั้งวัน ชาวบ้านต้องใส่เสื้อคลุมและก็หมวกตลอดทั้งวัน


แม่เฒ่าท่านนี้ตอนแรกไม่ยอมรับมุ้งที่เราส่งให้ เนื่องจากเข้าใจผิด คิดว่าเรานำมาขาย

บูรพาฯ ๐๓ ต้องแบกมุ้งไว้บนหัวเดินรอบหมู่บ้าน กว่าจะแจกหมดคอแทบเคล็ด

น้องๆช่วยกันขนของลงจากรถ

ช่วยกันหอบหิ้วเดินขึ้นลง ตามหมู่บ้าน

สุขใจที่ได้แบ่งปัน




เดินทางไปยังอีกหมู่บ้าน

ขอบคุณแว่นตาเท่ๆน้องๆชอบมาก


ใส่แบบนี้ก็เท่ไปอีกแบบ

สนุกกับของเล่นใหม่

เลือกเอาตามใจชอบ

คุณครูช่วยกันแจกของเล่นให้กับน้องๆ


เรียงแถวกันอย่างมีระเบียบ

วันนั้นวุ่นวายเล็กๆ เพราะเด็กๆสนุกกับของแจก


ร่วมด้วยช่วยกัน

บูรพาฯ ๒๑ รับหน้าที่แจก

กล่องใส่อาหารเป็นของที่เด็กๆต้องการ


เด็กๆสนใจของเล่นกันมาก

สามหนุ่มแห่งบูรพาสาครฯ

ขอขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีทุกท่าน

สิ่งของบริจากของทุกท่าน ที่บริจากมาตอนนี้ถึงมือน้องๆและชาวบ้านเรีบยร้อยแล้วนะครับ ขอบพระคุณทุกท่านมากๆครับ

สนุกกันใหญ่เลย ของเล่นที่เก่าในเมืองแต่ใหม่สำหรับที่นี่

ระเบียบ วินัย เป็นสิ่งสำคัญที่จะส่งผลต่อ อนาคตของพวกเขา 

มื้อกลางวัน

ถาดใคร ถาดมัน ล้างทำความสะอาดทุกครั้งหลังใช้งานเสร็จ


บรรทุกความสุขมาเต็มคัน


ถึงโรงเรียนแล้ว

บูรพาฯ ๐๓ งานนี้เป็นผู้โดยสาร

บูรพาฯ ๒๒ ทำหน้าที่พลขับ


ขอบคุณครับ